Sunday, August 2, 2015

Johann de Lange - Verse vir T. T. Cloete

© Brenda Veldtman

KWATRYNE VIR T. T. CLOETE
In memoriam (1924 - 2015)


Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanct na di, ghezelle mijn.
Du coors die doot, du liet mi tleven.

I
Die landskappe van sand & sneeu
kan soos mense omdraai & gaan lê,
rug aan rug, of na mekaar gekeer,
soms vir 'n oogwink, of byna 'n eeu.

II
Aardig, mens, om aan jou te moet dink roer-
loos op jou rug, oë nie langer gerig
op die uitdyende heelal nie: lens

& hersens nie langer liries aan’t dig.

III

Spoed jy verby kwasars, die Sewe Susters,
verby Orion se juwelekissie?
Op 'n tyd was jy God se troetelvissie,
nou nael jy lustig tussen sy ligusters.

IV

Die Vredesfortkoepel is ’n stil reuse plons:
‘n rooi lawaskild vir eons sissend in ‘n loog,
bergriwwe & rante, soos krale vir mastodons –
als lánk voor die dink van die digterlike oog.

*


PLAASMIDDAG, VREDESFORT DISTRIK


vir T. T. Cloete

Die namiddag loop voller, &,

afgemeet in jambes 
van die staanhorlosie, vol.
Die ver vaal heuwelriwwe drywe
bo die uitgewaste bekken.

Rooitong in die skadu

van ‘n lukwart lê die hond stertstil.
‘n Pietswind swiep verby & strooi
die sterredons van sade
& laat die plaasdam ligweg frons.