Showing posts with label Johan van Wyk. Show all posts
Showing posts with label Johan van Wyk. Show all posts

Tuesday, November 22, 2016

Johan van Wyk, Drie onderdrukte verse


XLV

eers onsekerheid: ag nee man dit kan nie so wees nie

later luister jy met woede na die liegstories oor die radio
lees jy die liegstories in die koerante
word jy verbluf deur toesprake

die woede
laat jou te vinnig begin breek
aan jouself en hulle

jy breek met opregtheid
hulle arresteer jou in die middel
van ‘n lesing

hulle martel jou vir 180 dae sonder verhoor
hulle beveel jou om van die 10de verdieping te spring
van jou vriende gly in die stort en sterf
party bly naamloos

dankie dat dit op hierdie manier moet gebeur
so behou ons opregtheid
so sal ons onthou word

nie soos hulle ons bekend gemaak het nie

*

XLVI

Teen die tonnellig
vlug silhoeëte droewig
met sakke en tasse oor die treinspoor
– gedoemdes voor

‘n wit skare. Bevestigings van hulle menswees
verban verbrand, hulle is gedoem
om met minder as ‘n mens tevrede te wees
ek bevestig hulle. Met my toedoen

word die rewolusie bevorder, roep
hulle vir regte. Soos David
word ek gevang gesnoer.
Soos Marat, vermoor in badwater

met my wit vel soos melaatsheid sweer ek trou
om die gedoemdes van hulle ellende te bevry
ek verkondig ek is ‘n sosialis
ek sing dit. Afrika hulle mag my

van jou wegstuur maar my gees
sal bly ons
sal oorwin. Wees
vry van wraak

wat ‘n siekte is
soos my vel behandel
hulle wat julle beledig het goed
hulle het geen slaapplek nie.

*

XLIX

na gedigte van agostinho nato

wie maak die witman ryk?
boss boy

die boss boy slaap met luise in die kampong
sy vrou se heupe beweeg op ‘n karos
in die stroois,

hy byt moederaarde daagliks
reg in die hart
met bore wat teen sy hart stamp

sy een oom is ‘n waiter
sy ander oom ‘n plaasarbeider
sy ander oom ‘n driver
wie maak die witman ryk?

hy wonder of hy messe en vurke moet koop om mee te eet
die kinders speel met ‘n sakbal

die kinders van baie pa’s

wie maak die witman ryk?
wie gee die witman ‘n swanger maag,
‘n kar, ‘n huis, messe, vurke
en kos vir die honde en die asblik

(Uit: Deur die oog van die luiperd Johan van Wyk)


Hierdie drie verse is uit die gepubliseerde bundel weggelaat as gevolg van sensuur, & vrees vir die reperkussies wat die publikasie daarvan kon hê: op sy minste 'n verbod op die boek of, op sy ergste vervolging van die digter en/of uitgewer.

Dis moeilik om te glo dat hierdie verse die Nasionale Party bedreig het, maar die harnas van die onderdrukker is onverwags broos, die nerf dun. Dit was ‘n ander tyd, een wat die jong skrywers van vandag eers nóú, met wat om ons gebeur, begin verstaan. Dis moeilik om 'n verskil tussen die NP & die ANC te sien 22 jaar later.

Saturday, August 24, 2013

Johann de Lange - Perspektief: Balkon van die skrywer

Eugene Terre'blanche met sy perd Foto: Antonia Steyn

Perspektief: Balkon van die skrywer

na ‘n gedig van Johan van Wyk

Toegewikkel in ’n laken van wit wolsatyn
leun ons kaalbas oor die balkon & kyk
na die berede optog (geen oopdakmotor)
EUGÈNE TERRE'BLANCHE VOLKSMAN DIGTER
van Kerkplein op in Paul Kruger.
Perdeskoene stommel op die teer.
Onder die breë boude & blink pronksterte
stoom warm bolle mis.
Op sy swart perd, in swart hemp, kakiebroek & -hoed,
saai die leier se stem tussen die geboue terreur,
sy agterryers in kakieklere met sweetvlekke,
oop nekke, baarde, ferm boude in die saal.
Die vangtou van ’n lens bring hom
aarde toe, op die harde teer.

Die aand ná sy pangamoord
(sy lyk onteer in ’n troostelose kamer: die lappie roes-
rooi skaamhare sigbaar deur die oop ritssluiter)
word hy op televisie vereer
met ’n kortbegrip van beelde & ’n uitspraak:
hy sal verál ook onthou word as ’n gevalle ruiter.



Thursday, August 1, 2013

Die huwelik van woord & beeld. 26. Die voyeur (Johan van Wyk)

Francis Bacon - Studie vir 'n portret van Van Gogh, 1957

Die voyeur
Johan van Wyk

I've got nothing to say about the
human condition ‑ Francis Bacon

’n verskrikte Van Gogh
in die pad en die kwasstrepe
loop dwarsdeur hom
met sy hoed wat skaduwees maak
oor sy gesig verwilder geraam
tussen kaal bome en die hondsdoltande van sy skedel
knor

dit is ’n obsessie met die lewe
’n perverte spioenasie op die private
knor
in die visier
van die sleutelgat
’n ou hond in ’n hok
verwilder blootgestel
draf met sye skurend
teen die onsigbare draad

Thursday, October 4, 2012

Die huwelik van woord & beeld. 25. Die kermis (Johan van Wyk)

Henry Koerner - Mirror of life



Die Kermis
Johan van Wyk

Na ‘n skildery van Henri Koerner, Vanity Fair

Ouma en oupa sit op die stoep.
Grashalms spruit skeenhoogte uit die perk.
By die bruggie oor die kanaal vang seuntjies
paddas met kwikbene
soos meisietjies s’n, die mallemeule groei
uit die berg. Vrouens pas rokke aan vir die begrafnis.
Wat is dit wat die oë tranerig maak?
Wat het jy gesien my man, kom terug na jou glasie,
jou sigaret en jou kaarte,
kom terug na my bed
waarbo die skildery met sneeuberge hang.

[Uit: Heldedade kom nie dikwels voor nie, 1978]