Onderhoude

Sunday, March 27, 2011

Liu Xiaobo - In die geselskap van stof

Liu Xiaobo


In die geselskap van stof
- vir my vrou, wat dag na dag wag

Niks bly vir jou oor nie. Jy wag op my
in die geselskap van stof
wat opgaar in elke hoekie van ons huis –
jy hou die gordyne dig
sodat die sonlig nie jou stilte versteur nie.

Stof vul die woorde op die boekrak
die patrone op die tapyt
en jou briewe aan my –
jy los fyn spore van stof
met die punt van jou pen.
My oë brand by die lees daarvan.

Die ganse dag lank sit jy stil
gaan nerens heen nie
sodat jy nie die stof onder jou voete vertrap nie.
Jy haal rustig asem
en weef ’n storie met jou stilte.

Stof is jou getroue metgesel
in hierdie verstikkende tye.
Stof vul jou blik, jou asem,
jou tyd. Dag na dag
stapel dit op van jou voetsole
tot by jou borskas, jou keel
die graf wat jy koester in die dieptes van jou gees.

Die graf is jou rusplek
waar jy onverstoor kan wag op my.
Jy bemin die stof
waar jy op my wag
in donkerte, in stilte, in versmoring.

Jy wag vir my in die geselskap van stof –
lê die sonlig af, die roering van lug,
kokon jouself dig in stof.
Slaap so tot ek terugkeer
wanneer jy sal opstaan
die stof sal áfstof van jou vel
jou gees
in ’n wonderwerk van herrysenis.

Vertaal deur Johann de Lange

***

In the Company of Dust
- to my ever-waiting wife

You have nothing. You wait for me
in the company of dust
which fills every corner of our home –
you don’t want to draw the blinds
for the sunlight to stir
your peace.
Dust fills the words on the bookshelf
the patterns on the carpet
and your letters to me –
you like to leave traces of dust
with the tip of your pen.
My eyes tingle at the sight of it.
All day you sit still
you refrain from walking
lest you crush the dust at your feet.
You breathe calmly
weaving a story with your silence.
Dust is your loyal companion
in these suffocating times.
Dust fills your glance, your breath,
your time. Day after day
it piles up from the soles of your feet
to your chest, your throat
it nurses the grave in the depths of your soul.
The grave is your resting place
wait for me where you will be undisturbed.
You’re in love with dust
you wait for me
in darkness, in peace, in suffocation.
Wait for me in the company of dust –
refuse the sun, the breeze,
cocoon yourself in dust.
Sleep until I come back
you will rise
brush away the dust on your skin
in your soul
in a miracle of resurrection.

Translated by Nicolette Wong and Oswald Chan